Eli takımda gözü Arap’ta
Fenerbahçe, bu dönem saha içinde kaybettiği kadar saha dışında da çok şey kaybetti.
Şampiyonluk hayalleri erken bitti, umutlar hayal kırıklığına dönüştü.
Artık ortada yalnızca sayılar, istatistikler ve bir türlü değişmeyen bir gerçek var: Makûs yönetilen bir kulüp ve hayal kırıklığına alışmış bir taraftar kitlesi.
5 derbi, 4 mağlubiyet, 1 beraberlik; yenilen gol 7, atılan gol yalnızca 2…
Kadıköy’de 3 derbi, 3 yenilgi…
İşte Jose Mourinho’nun Fenerbahçe’si.
Bu sene sahiden çok farklı bir Fenerbahçe izledik. Lakin o denli bu türlü değil.
Ligde 2. sırada görünmesi, yani öbür bir deyişle 17 grubun daha üstünde ligi götürmesi kimseyi aldatmasın.
Kimse bu dönemin başında Jose Mourinho’lu Fenerbahçe’den bu türlü bir performans beklemiyordu.
Ne bu dönem oynanan derbileri ne de maksat maçları kimse bu türlü hayal etmiyordu.
Çünkü yedek kulübesinde duran adam “The Special One” dediğimiz adamdı.
En azından biz şimdiye kadar o denli biliyorduk.
Aslında dönem içinde ufak ufak birtakım sinyaller vermişti.
Türkiye’yi ne kadar önemsediğini, ligi ve derbileri ne kadar ciddiye aldığını, taraftarı ne kadar sahiplendiğini ve basına karşı tavrını…
Bunların hepsini esasen gördük.
Bu akşam oynanan Beşiktaş maçından sonra, “Ben makus futbol oynattım.” demek yerine, “Şampiyonluğu elimle verdim.” demek yerine “Şampiyonluğu kimin kazanacağı lig başlamadan muhakkak olmuştu.” açıklamasını yaptı.
Ya hoca, adama demezler mi:
“Sen bir alanda rüştünü ispat et, ondan sonra konuşalım bunları.”
Dediğim üzere, zati Mourinho’nun aklı Türkiye’de ya da Fenerbahçe’de değil.
Bugün Yağız Sabuncuoğlu bir paylaşımında Mourinho’ya “Talip var mı?” sorusuna,
“Var. Arabistan’dan iki grup. Biri alt ligde (üste çıktı çıkıyor), başkası Pro Lig’de.” halinde karşılık verdi.
Hafızayı biraz zorlayınca ekiplerden birini bulmak güç değil.
Mourinho, Fenerbahçe’ye imza attıktan çabucak sonra, Instagram’dan Suudi ekibi FC Qadsiah’ı takip etmeye başlamıştı. Fakat akıllı adammış; az evvel denetim ettim, takipten çıkarmış.
Belki iki ekipten biri odur, tahminen değildir.
Ama adamın aklının Suudi Arabistan’da olduğu artık bariz bir biçimde ortada.
Ne diyelim hoca, iyi uğurlu olsun.
İnşallah tazminatın için çok sevdiğin Suudi Arabistan ligini bekletmezsin.
Ancak alışılmış ki de bu uzun vadeli başarısızlığın bütün faturasını yalnızca Mourinho’ya kesmek hakikat olmaz.
Bugün sokaktan 10 tane Fenerbahçeli çevirsen, 10’unun da söyleyeceği şey ortada:
Fenerbahçe idaresinin ivedilikle istifa etmesi gerekiyor.
Böyle giderse, Fenerbahçe’nin geleceği yalnızca eski anılardan ibaret olacak.
Yıllar geçtikçe muvaffakiyete olan hasret büyüyecek lakin elde kalan sadece anılar olacak.
O yüzden değişim artık bir seçenek değil bir mecburilik.
