Spor camiası Uğurcan’a yapılanları sorguluyor: Çarşı Grubu ölüm sesizliğinde bekliyor

Çarşı..

Beşiktaş taraftarı denilince akla gelen bir ‘ruh’ biçiminde tanımlanıyor.

Zira ne bir dernek, ne resmi oluşum…

‘Çarşı, her şeye karşı’ diye öne çıkan ortak bedeller özeti.

Çarşı teröre karşı

Çarşı siyanüre karşı

Çarşı şiddete karşı

Çarşı hayvan katliamlarına karşı

Çarşı adaletsizliğe karşı

Çarşı hukuksuzluğa karşı

Çarşı küfüre karşı

Çarşı makus ne varsa ona karşı..

Meğer hiç de o denli değilmiş!

Herkesin ruhunu okşayan bu duruş, Beşiktaş – Trabzonspor maçında tam aksisi manzara verdi.

Trabzonspor kalecisi Uğurcan Çakır’a 2 saat boyunca küfredildi…

Milli kalecinin en kutsal pahası olan annesine dair…

Öyle ki bunu bir küme yapmadı. Bütün stat birebir anda..

Maç bitti, küfürler kaldı geriye…

Beklentimiz; bu yere göğe sığdıramadığımız Çarşı kümesinin açıklama yapması.

Öyle ya; ota, kuşa, böceğe açıklama geçen taraftar kümesinin buna da bir çift kelamı olmalıydı.

Yok!

Olmadı. Tek söz edilmedi.

Şimdi olaya tersten bakalım.

Aynı durum Beşiktaş kalecisi Mert Günok’a yapılsa…

Acaba Çarşı Kümesi yeniden bu türlü sessiz, sedasız kalır mıydı?

Elbette hayır.

Doğrusu da oydu.

Maalesef ülke olarak büyük ahlak erozyonu yaşıyoruz.

En güvendiğimiz, övdüğümüz taraftar kümeleri bile “pastel boya’ üzere.

Anında akıp gidiyor. Gerçek yüzleri ortaya çıkıyor.

Peki ya Serdal Adalı idaresi?

Kulüp çıkıp bir resmi özür açıklaması dahi geçmedi.

Aslında gündeme gelmiş.

Ancak 2. Lider Hakan Daltaban, “Taraftarı karşımıza almayalım” diyerek mahzur olmuş.

Adalı; sus, pus, tıssss(!)

İşte kötülüklerin başı bu…

‘Benden ise kutsal pahalara küfredenim iyidir’ mantığı..

Başkası yapınca makus, sen yapınca iyi…

Beşiktaş Onursal Başkanı rahmetli Süleyman Seba niçin gönüllerde?

Çok açık:

İğneyi diğerine, çuvaldızı kendisine batırdığı için.

Ruhu şad, yeri cennet olsun.

Geride bıraktığı topluluğu ne halde bilse..

Kemikleri sızlardı..

Sevgili dostlar, hoş kalpli insanlar…

Malumunuz perde ardında kalanları öne koyuyorduk.

İlk sefer herkesin önünde yaşanıp kimsenin görmediği, görmek istemediğini kaleme aldım.

İnanın bu olay o denli zoruma gitti ki..

Bir maç..

Eğlence yani..

Önemli bir ögenin annesine iki saat boyunca küfredildi..

Bu ayıp hepimizin..

Bu ortada..

Hani sporda şiddet yasası?

Nerede uygulaması?

Eğer bu nahoş olay Federasyonun göz boyamalık kısmi para cezası ile kapatılacaksa vay halimize.

Öyle bir yaptırım uygulanmalı ki…

Bir daha ne Beşiktaş, ne de öbür grup tribünleri, emsal durumu aklından dahi geçirmemeli.

Şunun da altını çizelim.

Bu saatten sonra, Çarşı Kümesinin rastgele bir farkındalığı kalmamıştır.

Zira, “Biz seni hiç görmeden sevdik ya Resürullah’ pankartı açıp, akabinde bu türlü olaya kayıtsız kalmak en kolay tabir ile samimiyetsizliktir.

Bu son olsun

Kimse üç maymunu oynamasın.

Sevgi eksik, fazla olsun.

Ya da hiç olmasın…

Amma…

Saygı…

Yani hoş ahlak daima bizim ile olsun…